Het MLB Trio bestaat uit de Franse muzikanten Thierry Maillard (piano/Fender Rhodes), Sylvain Luc (gitaren) en Stephane Belmondo (trompet /bugel). De bezetting van het trio is vrij uniek, mede door het ontbreken van een ritmesectie, het was dan ook de bedoeling van Maillard om een soort kamerjazz te spelen. Van de 15 nummers op dit album zijn er 8 geschreven door Maillard, 5 door Luc en 2 door Belmondo. De titel “Birka” verwijst naar de naam van een van de oudste dorpen in Zweden en tegenwoordig een toeristische trekpleister voor Viking fans.

Het mag duidelijk zijn dat de inspiratie van vooral Maillard is te vinden in Keltische en Noorse bronnen. Dat vinden we niet alleen in de titels maar ook in de sfeer van de muziek. Het album begint met het titelnummer “Birka”, het intro bestaat uit donkere piano akkoorden waarna de gitaar en trompet invallen en gedrieën zorgen ze voor een bijzonder fraai klankbeeld. Opvallend in het geslaagde samenspel, hier worden geen vliegen afgevangen maar een ieder laat elkaar alle ruimte en is daar ter ondersteuning.

In “Terres Celtes” valt onmiddellijk het aparte geluid op van de akoestische gitaar van Sylvain Luc, het combineert qua klank heel mooi met de trompet en de piano, een nieuw klankpalet is geboren ! “Couleurs Atlantiques” roept beelden op van de eeuwige beweging van de Atlantische oceaan die aan- en afrolt langs de rotsen van de Noorse fjorden. Melancholie is volop aanwezig in het lieflijke Ëg Elskar Deg”(ik hou van jou, in het Zweeds). Zo ontrolt zich dit album als een beeldverhaal met 15 momentopnamen van een relatief korte duur die tezamen een muzikaal volledig geslaagd verhaal vertellen.

De titels spreken boekdelen “Revenir à vous”, “The wave of the heart”, “Norsk Skogkatt”(Noorse boskat) of “Les Langships”(de extra lange Dakkars oftewel Vikingschepen tot wel 80 meter). Een van de uitschieters is het verstilde “En attendant demain” met fraai akoestisch gitaarspel en vederlicht toetsenwerk van Thierry. Een andere is “Urban Walk” dat neigt naar free jazz met meer dissonanten dan verder op dit album zijn te horen. Al bij al een uitermate geslaagd album dat al heel vaak met veel plezier is beluisterd hier ten huize en een bewijs dat trio’s ook bijzonder goed kunnen functioneren in een atypische samenstelling zonder ritme sectie.

Jan van Leersum.